Eva, 13 jaar

Ik ben echt geholpen om mijn problemen te overwinnen. Er was ruimte voor iedereen en er werd altijd veel gepraat over de oplossingen in plaats van de problemen. In mijn groep zat ook iemand die geen ervaring had met paarden en een beetje bang was. Ik denk dat het ook voor deze mensen heel goed kan werken, want dan overwin je meteen je angst voor paarden.

We kregen tijdens de sessies opdrachten met de paarden. Het samenwerken en met zijn allen iets doen vond ik erg leuk. Ik was vroeger bang om in een groepje te zitten en iets te zeggen. Als je samenwerkt en samen een doel hebt, dan gaat het praten veel makkelijker. Ik kon er mee oefenen, merkte dat het goed ging en daardoor durfde ik steeds meer. De leukste opdracht vond ik dat we een blinddoek omkregen en met een paard een parcours moesten lopen. We moesten elkaar hierbij helpen. Dan moet je goed naar elkaar luisteren en teamwork tonen. Ik was even bang dat het paard op mijn voeten zou trappen en moest echt op het paard en de andere jongeren vertrouwen. Wij hadden ook een keer dat er een paard weg liep en toen hebben we samen hem weer terug gekregen. We gingen elkaars handen vast houden en zo het paard rustig terug drijven. In de laatste bijeenkomst mochten we het paard versieren en dat vond ik heel leuk om te doen. We hebben toen vlechtjes gemaakt en een ketting met bloemen.

We kregen ook thuisopdrachten. De dankbaarheidbrief schrijven vond ik erg fijn. Ik heb een brief aanmijn overleden opa geschreven. Door de brief ging ik vragen stellen en daardoor kwam ik meer te weten over hem. Ik wist niet dat mijn oma en vader als afscheid bloemen in het meer waar mijn opa graag vaarde hadden gegooid. Door de brief ben ik daar achter gekomen en ik heb mijn brief in een bakje op dat meer losgelaten. Het positieve woordenboekje vind ik ook erg fijn. Daar heeft iedereen iets liefs in geschreven, zodat je dit kan terug lezen als je je even niet zo lekker voelt. Via de cursus heb ik nieuwe maatjes gekregen.

Nu op de middelbare school gaat het erg goed. Ik heb meer zelfvertrouwen en hierdoor durf ik meer voor mijzelf op te komen en meer te zeggen. Ik praat veel meer in de klas en steek nu gewoon mijn vinger op. Als ze mij wel een keer uitlachten dan maakt het mij niet uit. Ik weet en zeg gewoon dat iedereen wel eens een verkeerd antwoord geeft. Het pesten is gestopt omdat ik wat terug durf te zeggen. Ik weet nu dat ik mijn mening mag uiten en hoe ik dat het beste kan doen. Ik probeer het zo netjes mogelijk te zeggen of met een glimlach en een knipoog weg te lopen. Ik durf nu ook nieuwe vrienden te maken. Als mijn vriendinnen niet in de buurt zijn ga ik nu gewoon bij een ander groepje zitten. Op school vinden ze dat ik positief veranderd ben. Ze vinden mij zoveel vrolijker en ik mag zelfs gaan helpen met de Sociale Vaardigheidstraining!