Deelnemer, 14 jaar

Ik heb geleerd echt te kunnen genieten!

Van een vriendin kreeg ik de website van Paardkrachtig. Ik wou wel graag meedoen, omdat ik toen gewoon al een tijd niet goed in mijn vel zat. En dat het dan ook nog met paarden was, maakte dat ik er al wel zin in had. Dat ik niet lekker in mijn vel zat kwam vooral door dingen van vroeger, waar ik nog steeds mee zat. Ik had ze niet echt verwerkt maar gewoon weggestopt. In de eerste jaren van de middelbare school was ik ook erg onzeker, bang om verkeerde dingen te zeggen en verkeerde beslissingen te maken.

In het begin was iedereen nog een beetje stil, omdat je elkaar niet echt kende. Met iedere sessie werd er meer gepraat en werd het super gezellig. We gingen vaak eerst binnen bezig om de thuisopdrachten te bekijken en er over te praten. En ook om lekker te kletsen natuurlijk! Daarna gingen we opdrachten doen met de paarden. Ik vond vooral één van de paarden erg leuk en daar kreeg ik ook echt een band mee. Ik denk dat ik het leukste vond dat je een paard iets moet laten doen of aanleren, en het knuffelen op zich. Van de paarden heb ik geleerd meer geduld te hebben, al vind ik dat soms nog wel moeilijk. Ik heb ook geleerd echt te kunnen genieten van momenten, waarbij je alles mag vergeten.

Ik weet niet of ik van echt van een specifieke oefening iets heb geleerd. Het waren alle oefeningen bij elkaar, de paarden en de kinderen die bij mij in de groep zaten, die maakten dat ik er wat van opstak. Ik herinner me nog dat we een keer de paarden ergens heen moesten krijgen en dat ik toen samen met een meisje van de groep op de grond ging liggen om het voor de paarden interessant te maken. Dat was erg grappig en de paarden kwamen nog even kijken ook! Het was heel leuk dat je samen een paard iets kon laten doen.

Het is heel anders dan bijvoorbeeld de psycholoog, waar je alleen maar in een hokje zit te praten. Hier doe je echt dingen, en heb je het niet de hele tijd over al je problemen en hoef je er ook niet telkens over na te denken. En het is ook gewoon geweldig om met dieren (en zeker met paarden!) lekker buiten te werken.

Het gaat nu beter met besluiten nemen. Ik maak me niet meer zo’n zorgen of ik een foute beslissing neem of niet. Ik had nog veel meer dingen willen doen en leren. Ik vond het echt jammer dat het al weer afgelopen was en hoop dat ze nog een vervolgcursus gaan geven! Ik voel me wel beter. Ik ben in ieder geval zekerder en positiever. Ik probeer zelf ook dingen los te laten die eerst gebeurd zijn. Als ik nu niet lekker in mijn vel zit dan ga ik aan leuke dingen denken en ook leuke dingen doen.
Ik zou tegen iedereen willen zeggen dat als je paarden wel leuk vindt en je niet lekker in je vel zit, dit echt geweldig is om te doen!